Her çocuk birer inci tanesidir, anne babasının en kıymetlisi ve geleceğin mimarı. Bununla birlikte her çocuk özeldir ve her çocuğun kendine has yetenekleri vardır. Önemli olan; eğiticinin, bu yetenekleri bulup geliştirmeye çalışması ve bu özel çocuğun yeteneklerini, potansiyelini keşfetmesine zemin hazırlamasıdır.
Sahip oldukları yetenekleri hesaba katmadan her çocuğu aynı eğitime tabi tutmak ve her çocuktan aynı sonuçları beklemek, bir “yetenek israfı” dır. Böylesi bir uygulama yeteneklerin körelmesine, yok olmasına neden olur. Bu da mutsuz ve ruhsuz insanlar yetiştirir. Ülkenin geleceği için çıkabilecek doğabilecek zararlardan hiç bahsetmiyorum bile.
Ayşe; duygu dünyası sıcacık. Piyanonun tuşlarına dokunduğunda parmakları adeta dans ediyor. Parmakları dans ettikçe mutluluktan kendinden geçiyor… Dudaklarındaki bir tebessüm, gözlerinde ışıltı.
Ali; renkleri ve desenleri öyle güzel görüp hissediyor ki eline aldığı her şeye çizdiği resimlerle, hayal ettikleriyle diğer insanları hayretler içinde bırakabiliyor. Farklı bir göz diyorsunuz.
Nur; öyle cümleler kuruyor ki, çevresindeki insanları kelimeleri ile büyülüyor. Girdiği her ortama çabucak ayak uyduruyor, gruplarında doğal olarak lider oluveriyor.
Geleceğin sanatçıları, ressamları, müzisyenleri, fizikçileri, edebiyatçıları…
Ayrıca “Her çocuğa eşit eğitim vererek!”, hiperaktivite, disleksi, vs sahibi özel çocuklar için durum daha da korkutucu olabiliyor. Başarısız, beceriksiz, ötelenmiş çocukları kendi ellerimizle inşaa ediyoruz. Her kişiye göre bir eğitim yolu vardır ve bizim görevimiz bu eğitimi en özel varlığımıza sunmak, ondan yeteneklerinden fazla bir beklenti içine girmemektir.
Unutmamak gerekir ki, Bir matematikçinin kızı pekala diskeksi olabilir. Bunun anne babanın ilgi alanları ile ilgisi yoktur. Bir hata ya da utanç olarak görmek düşülebilecek en büyük yanlıştır. Böyle bir durumda izlenecek en güzel yol, doğru eğitim alması konusunda onu yönlendirmek ve her daim desteklemektir.
Tam da bu noktada ufkumuzu açacak, bu minik yüreklerin dünyasına girmemize yardım edecek bir film önerisi sunmak istiyorum. Taare Zameen Par
İnternette biraz araştırma yaptığınızda, filmin her anne babanın ve eğitimcinin izlemesi gereken filmler listesinde ilk sıralarda yer aldığını hemen fark edeceksiniz. Yönetmenliğini Aaamir Khan’ın yaptığı film; disleksili bir çocuğun, hayatın kenarına itilerek değersizleştirilmesi ve sonrasında bir öğretmeninin çabası ve inancıyla tekrar hayata tutunmasının hikayesini anlatırken günümüz eğitim sistemine de derin bir eleştiri yapıyor ve bu eğitim sistemini kanıksamış ebeveyn ve eğitimcilere de ‘Her çocuk özeldir!’ mesajıyla yeni bir bakış açısı sunuyor.
Filmin sahneleri ile ilgili bilgi vermek istemiyorum, çünkü izleyip görülmesi, sonrasında etrafındaki insanlarla tartışılması gereken bir film. Şimdiden iyi seyirler.
Filmin orijinal adı: Taare Zameen Par
Süresi: 3 saat
Fatma PEKTAŞ SELAMİ
Sınıf Öğretmeni
Kaynaklar: http://www.minikokul.com/her-cocuk-ozeldir/
http://mebk12.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/74/01/819013/dosyalar/2015_04/01043044_herocukzeldr.pdf
