Çocuğun Yapabileceği Yanlış Seçimler :
Çocuk bazen yapacağı sporu yanlış düşüncelere dayanarak seçer. Çocuk televizyonda ve gazetelerde başarısının en yüksek seviyesinde iken gördüğü sporcuları ideal olarak alır ve bunların yaptığı sporu yapmaya çalışır. Bu seçtiği sporun kendisine uygun olup olmadığını sorgulayamaz. Hele bir de medyanın kendisine idol olarak gösterdiği bu kişiyi tam anlamı ile taklit etmeye çalışır ise spora aşırı konsantre olma sonucu spor dışındaki hayatını, sosyalleşmesini, diğer eğlence ve zaman geçirme unsurlarını unutur. Hâlbuki anne ve baba çocuğu pek çok sporcunun aşırı başarı isteği ile çocukluk çağının yaşayamadığı konusunda uyarmalıdır.
Aşırı rekabet duygusu çocukta belli bir devrede normal sayılsa bile spora
yeni başlayanlarda normal olarak kabul edilmez. Mutlak başarı amacı ile uygulanan ağır antrenmanlar pek çok sporcunun sakatlanması ve sporu bırakmasına neden olmuştur. Ayrıca çocuk bazen yapacağı spora tam olarak karar veremeyip uzun arayışlara girer ise asıl yeteneğini göstereceği sporu hiç bulamayabilir. Kendisine uygun sporu bulduğu halde arayışlar içine giren çocuk esas fırsatı daima teper.
Okumaya devam et “Kendi Potansiyelini Gerçekleştiren Çocuk Şampiyondur…”
Birçok ebeveyn evde çocuklarına İngilizce öğretmek istiyor, ama nasıl ve nereden başlayacağını bilmiyor. İngilizceniz mükemmel olmayabilir, bu önemli değil. En önemli şey hevesli olmanız ve çocuklarınıza cesaret verip, onları motive etmeniz aslında. Çocuğunuz sizin istekliliğinizi ve coşkunuzu örnek alacaktır. Çocuğunuz hemen İngilizce konuşan başlamazsa endişelenmeyin. Bir dili özümsemek için belirli bir miktarda zaman gerekir. Sabırlı olun, çocuğunuz ‘kendi zamanında’ İngilizce konuşmaya başlayacak.
Muhtemelen çocuğunuz enstrüman çalmaya okulundaki müzik dersi ile başlayacaktır. Bu durumda çocuklarınız ilk kez eve enstrümanlarını getirdiklerinde ya da enstrüman çalmak gibi bir istekle eve geldiklerinde bu bize o gün müzik konusunda heyecanlı bir günden daha fazlasını yaşadıklarını gösterir. 
Her çocuk birer inci tanesidir, anne babasının en kıymetlisi ve geleceğin mimarı. Bununla birlikte her çocuk özeldir ve her çocuğun kendine has yetenekleri vardır. Önemli olan; eğiticinin, bu yetenekleri bulup geliştirmeye çalışması ve bu özel çocuğun yeteneklerini, potansiyelini keşfetmesine zemin hazırlamasıdır.
Çocuklar, kendilerinden ne beklendiğini, kontrolün kimde olduğunu, ne kadar ileri gidebileceklerini ve çok ileri gittiklerinde nelerle karşılaşacaklarını bilmek isterler. Sınırlar, çocukların kendilerini ve dünyalarını anlamalarına yardımcı olarak, onlara önemli bir keşif ve öğrenme ortamı sağlar. Sınırlar, bu öğrenme ve keşfetme sürecinde çok önemli bir role sahiptir fakat anne babaların öğretmeye çalıştıkları dersler, gönderilen sinyaller çok net olmadığı zaman sınırlar kolayca yıkılabilir.
En sık karşılaştığım sorulardan biridir “Öğretmenim bizim çocuk neden hiç kitap okumuyor?” sorusu. Böyle bir soru karşısında veliye ilk sorduğum soru; “Siz okuyor musunuz” dur?
Çocuğun psikolojik ve sosyal gelişiminde anne-baba tutumlarının etkisi büyüktür. Kişilik gelişimi her ne kadar insanın yaşamı boyunca süregelse de kişilik gelişiminin temelinin çocukluk döneminde atıldığı gerçeği geçerliliğini korumaktadır. Anne-babanın ve ailenin diğer bireylerinin çocukla olan etkileşimi, çocuğun aile ve sosyal hayat içindeki rolünü ve yerini belirlemektedir; çünkü bu yaklaşım ve etkileşim çocuğun ileride nasıl bir birey olacağını etkilemektedir.
Genelde aileler çocukların konuşmayı çok sevdiklerini, çok soru sorduklarını söylerler. Evet onların anlatacak çok şeyleri vardır fakat anne – babaların da günümüz şartlarında onları dinleyecek zamanları biraz azdır. Yoğun tempoda çalışan anne – babalar ya yakınlarına ya da yabancı bakıcılara çocuklarını teslim ederek gerekli desteği verdiklerini düşünürler. Bu süreç içerisinde çocuk genellikle yalnız oyun oynar ya da televizyonda izlediği çizgi filmlerde konuşmaları dinler, ilgisini çeken ve genellikle uygun olmayan kelimeleri hafızasına kaydeder, sonrasında kaydettiği sözcükleri cümlelerinde kullandığında ebeveynler ve öğretmenler olarak şaşırırız.